11 Ağustos 2012 Cumartesi

Tebrikler Henüz O Kadar Ünlü Olmadınız

'' Amına koduğumun herifi sen git anca kitap imzala!'' diye söylenip, kitabı bir tarafa fırlattı. Bunalmıştı. İşin kötüsü artık canı eskisi kadar içki de çekmiyordu zira kendini kaybetmek onu daha fazla kendine hapsediyordu.  Obesesyonu da iyice çileli hal almıştı. En basit işleri yapması bile dakikalarını alıyordu. Ama onu en çok şaşırtan şey sanrılardı. Her gece uykuya dalmasını bekleyip, sonra onu yumuşacık elleri ile kaldıran sanrılar. Gurur duyuyordu onlarla. Beyni bunları yapabildiğine göre kim bilir daha ne gibi piçlikler yapabilirdi ama kendi kontrolünde olmayan işleri sevmezdi. Tıpkı insanları kırmayı sevmediği gibi.

Sonra düşündü kaldığı yerden tekrar başlayabilir mi bu yazıya diye ama beceremedi yahut içinden gelmedi. Bir sigara daha yakmak istedi canı, saate baktı. 06:32. Şimdi yatsam 6-7 saat uyurum en fazla sonra da atarım kendimi dışarı diye geçerdi içinden. Büyük bir şeylerin olduğunu görmek en büyük hayaliydi ondan ufaklar ile yetindi yine.